Evlilik: Geç Evlenme ve Toplum Dışındakilerle Yapılan Evlilikler Üzerine

Evlilikleri geciktirmeden zamanında yapmak gerekir. #evlilik #zamanındaevlilik #sağlıklıevlilik

Saksağanlar, güvercinler ve kediler 120720

Ben saksağanları (Adıyebze; kance), eşiyle birlikte, belli bir bölgeyi mesken edinen ve orada hayatını idame ettiren, genelde sakin ama olabildiğince fırsatçı, göç etmeyen, özellikle yavrulama zamanında yavrularını tehlikede hissettiklerinde saldırganlaşan ve sesleriyle ortalığı ayağa kaldıran, her şartta hayatta kalmayı başaran, çevreye uyum sağlayan, zeki hayvanlar olarak bilirim. Geçmişte tavuk civcivlerini kaçırdıklarını, çökelek torbalarını deldiklerini, kurutulan peynirleri çalmalarını bilirim. Keza aldığım iki ördek yavrusu ve iki civcivi kaşla göz arasında kaçırdıklarına, kamelyaya bırakılan yumurta kolisini ustaca hemen nasıl deldiklerine de şahit oldum.

Güvercinler ise gruplar halinde yaşar, çekingen, ürkek ama çevreye uyum sağlayan hayvanlar. Geçenlerde dikkatimi çekti, süs havuzundan su içmek için dahi bir kaç pike yaptıktan sonra konuyorlar, üstelik havuzun her tarafına değil belli bir yerine ve suyu dahi yalınız değil grup halinde içiyorlar, en ufak bir seste yada sebepsiz yere aniden havalanıyorlar. Çevrede bir kedi gördüm ondan veya saksağanlardan çekindikleri için en güvenli yeri seçtiklerini düşünüyorum.

Bir sabah, saksağanların o bildik, kızgın, tiz ve gürültücü sesleri dikkatimi çekti. Terasa çıktığımda bir güvercinin boğaz kısmının parçalandığını gördüm. Bizi gören saksağanlar terası terk ettiler ve akşama kadar ne kendilerini gördüm ne de seslerini işittim. Seslerini de genellikle sabahın erken vakitlerinde duyuyorum. Bu güvercine de muhtemelen ya yuvalarının yanına konduğu veya bir şekilde tehdit olarak algıladıkları için saldırdıklarını düşündüm.

Bu sırada terasta bir kaç güvercin daha gördüm. Yaklaştıkça kaçışlarından uçamadıklarını ve henüz yavru olduklarını anladım. Muhtemelen çok yakın bir yerdeki yuvalarından uçma denemesi yaptılar, tekrar kalkış yapamadılar ve öylece kaldılar. Gerek bu kuşları beslemek için terasa daha fazla çıkar olduk. Bir süre sonra, yem atıp kuşları yalınız bırakınca fazlaca güvercinin toplanıp yemleri anında bitirdiklerini fark ettim. Daha sonra, yavru güvercinler daha iyi beslenip güç kazansınlar düşüncesiyle, yemlerini bitirinceye kadar beklemeye başladım. Bunda haklı çıktım, bir kaç gün içinde birinin uçup gittiler. Sadece birisinin uçması bir hafta kadar süre aldı.

Bu arada güvercinleri gözlemleme imkanı oldu. Yem verildiği zaman çevredeki güvercinlerin bunu nasıl haber alıp veya anlayıp geldiklerini çözemedim. Yavru güvercinlerin rüzgarlı ve hatta yağmurlu gecelerde dahi birbirlerine sokulmak yerine ayrı ayrı köşelerde beklemelerine de bir anlam veremedim. Bununla birlikte bir tek yarma (yem) tanesini dahi bırakmadan yemelerini ve uçma denemelerini izlemek zevkliydi.

Unutmadan, saksağanlar bu yavrulara hiç ilişmediler ve saldırı teşebbüsleri dahi olmadı. Güvercinler ve saksağanlar barış içinde yaşıyorlar. Aksi bir durumla karşılaşmadım.

"Daha sonra anladım ki, saksağanların güvercinler saldırdığı yönündeki düşüncem doğru değilmiş, büyük bir yanılma, saksağanlar güvercinlere kesinlikle saldırmıyorlar! Tam aksine bir güvercin veya kuş ölüsü gördüklerinde toplanıp, dakikalarca gürültü çıkarıyorlar belki ağıt yakıyorlar! Yaşam alanlarında bir kedi belirdi mi ona da aynı tepkiyi gösteriyorlar.

Zira bir kedinin havuzdan su içmeye gelen bir güvercini, sinsice avladığını görünce, terastaki güvercinin de bir kedi tarafından yaralandığını ve bu halde kurtulup terasta öldüğü kanaatine vardım. Saksağanlar de muhtemelen sinsi bir şekilde yaklaşıp kuşları avladığı için kedilere karşı bu kadar tepkililer."

(Not/düzeltme: Bu yazıyı ilk kaleme aldığımda saksağanların güvercinlere saldırdıkları şeklinde yanlış bir düşünceye kapılmıştım, oysa sonraki gözlemlerin saksağanların kesinlikle güvercinlere saldırmadıklarını ama herhangi bir kuş öldüğü zaman onun için toplanıp tiz sesler çıkardıklarını gösterdi. Saksağanlara özür borcum var! Kendilerinden özür diliyorum.)

Ağzımızın tadını bozmayın! 050720:

1.Karpuz: İnternette “iyi karpuz nasıl seçilir?” haberlerini görmüştük, bu haberlerde gördüğümüz seçme yöntemlerine güvenerek; sapı, şekli, rengi, sesi vb gözeterek ve marketteki ürünler daha iyi olur düşüncesiyle bir marketin manav bölümünden bir karpuz seçtik, seçtik diyorum bizim delikanlıya da tıklattırdım fikrini aldım. Lakin dilim dilim dilince ve tadınca, karpuzda karpuz tadı olmadığını ve hatta “karpuz dokusu” dahi olmadığını fark ettik. Çekirdekler belli belirsiz, sanki zorla kırmızılaştırılmış. Bildiğiniz kelek karpuz. Biz mi seçemedik, tüm karpuzlar mı öyleydi bilmiyorum. Ama karpuz, karpuz değildi. Üreticisinden, kabzımalına, marketine, perakendecisine kadar herkesin vebali var. Böyle malları piyasaya vermeyin!

2.Kavun: Bu kez “mahalle pazarındaki ürünler iyi olur, daha tazesi vardır, pazar esnafı da kazanmalı” düşüncesiyle, pazardan bir kavun alalım derken, satıcının “ben her hafta buradayım, bana dua edeceksin, kavunlarım çok güzel” ısrarıyla iki kavun aldık. Almaz olaydık. Bildiğin lastik gibi, sabun gibi. Aynı marketten aldığımız karpuz gibi, tatsız tuzsuz bir şey. Kavunun kokusu, rengi ve şekli güzel ama kavun tadı ve dokusundan eser yok. Yazıktır günahtır. Bu tür ürünleri piyasaya sürmeyin!

3.Kiraz: Market olmadı, pazar olmadı, yol kenarında pikabıyla satış yapan asıl imalatçısından şöyle güzel bir kiraz alalım dedik. Ankara’nın bir ilçesinin adını yazmışlar, satıcılar başka bir ilçeden geliyormuş, güvendik kiraz aldık. Ama galiba kiraz işinde de yanıldık. Zira kirazın çok beklediğini, tazeliğinin kalmadığını, pek de köy kirazı gibi olmadığını eve gelince anladık. Aynı gençlerden kayısı ve dut ta aldık. Kayısılar Iğdır’ın imiş. Kayısı ve dut fena değildi.

Satıcı gençler güvenimizi yıktı. Muhtemelen üretici değiller, birilerinden aldıkları ürünleri satıyorlar. Dikkat etmek gerkiyormuş.

Bu durum bana Ulus'taki iş yerinde (çok katlı sarı bina şimdi yıkıldı) anlatılan bir hikayeyi hatırlattı. Zatın biri Kayseri’den pastırma getirerek satıyormuş, en azından öyle zannediliyormuş. Ama işin aslı öyle değilmiş. O zat pastırmaları binanın hemen yanıbaşındaki Ulus halinden alıp satıyormuş. Sonra güya biri farketmiş. Doğrumu yanlış mı bilmem ama kiraz satıcıları da bana biraz öyle gibi geldi. Yapmayın! Etmeyin!, üç beş kuruş için insanların güvenlerini zedelemeyin, buna değmez!

4.Ben ürettiğimi/sattığımı tüketmiyorum! Kendince zeki ve uyanık bazı üretici ve/veya satıcılardan duyduğum bir husus var, muhtemelen sizler de duymuşsunuzdur. O da şudur; “Ben bunları üretiyorum/satıyorum ama kendim yemiyorum, kendi yiyeceğimi özel üretiyorum”. Bilmiyor ki kendisinin başkalarına yaptığını, başkaları da kendisine yapıyor. Kendisi domates üretirken/satarken yaptığını, patlıcan üreten/satan da kendisine yapıyor. Artı işin bir de vebali var, öbür tarafı var, değer mi buna?

5.Kalitesiz ürünler piyasaya sürülmesin: Ülkemiz bir tarım ülkesi ve çok çeşitli meyve sebze yetişiyor. Ağız tadıyla bir meyve yiyemiyecekmiyiz? Satıcılar güya kaliteye dikkat çekmek için “ihraç malı bunlar veya ihraç artığı bunlar” derler ya, ihracatı da yapılsın ama ihracatı yapılanın aynısı iç piyasaya da sürülsün, yada ihraç edilemeyecek vaziyette olanlar da iç piyasaya sürülmesin.

6.Güveni kaybetmeyelim: Geçmiş yıllarda bir inceleme dolaysıyla, aslında güven anlamında son derece üzücü şöyle bir olaya şahit olmuştum. Bir ilçemizden bir ülkeye kiraz ihracatı yapılıyordu. Kirazı ithal eden yurtdışındaki şirketin elemanları o ilçeye geliyor, ilaçlama, hasat ve paketleme vb aşamalarda hazır bulunuyorlarmış! Ne kadar acı değilmi, ne kadar vahim! Nerede güven, nereye gitti? Veya bazı ürünler niçin bazı ülke kapılarından geri dönüyor ya da zor kabul ediliyor. Geliniz üretim aşamasında güveni kaybettirecek uygulamalardan sakınalım.

7.Papucu dama atılacaklar, ödül verilecekler: Hiç kimse kendi yiyemeceği bir meyveyi, bir sebzeyi, bir ürünü piyasaya sunmamalı, ihraç etmemeli. Ahlak, ticari ahlak bunu gerektirir. Üretimden tüketim sürecine kadar kim yanlış yapıyorsa tümünün pabucu dama atılmalı. Bunu da üyesi oldukları oda, dernek, birlik gibi STK’lar yapmalı. Aksi takdirde kısa vadede kazançlı görünse de uzun vadede kalıcı olunamaz, sürdürülebilir bir durum değildir. Uzun soluklu bir üretici, satıcı firma olmak isteyen herkes kaliteyi gözetmelidir.

Bunun yanısıra kaliteli, lezzetli ürün üretenler ise ödüllendirilmelidir.

8.Tedbir, kontrol beklentisi: Tarım Bakanlığımız, odalar, birlikler, STK’lar veya diğer ilgililer, piyasaya sürülecek meyve ve sebzelerin kaliteli, lezzetli olması konusunda tedbirler alması temenni ve beklentimizdir. Belki bu konuda Dünyaya da örnek olunabilir..

9.Talebimiz: Ağız tadıyla tüketilebilecek, sağlıklı ve güvenilir meyve, sebze ve sair ürünlerin üretilmesidir.

Kaliteli hizmet 040720:

Pek çoğumuz hizmet alıyoruz, 

Bazılarımız ise hizmet sunuyor. 

Peki hizmet sunanlar sundukları hizmetten, hizmet alanlar aldıkları hizmetten memnunlar mı? 

... 

Bir kamu kuruluşu, Orman Genel Müdürlüğü, iştigal alanı ile bir konu konuşmak istedik. Ekim 2020 de yıl devirecek ancak henüz ilerleme sağlayamadık. İletişim kanalları kapalı. Ulaşmak imkansız. Geriye sadece CİMER kalıyor. Yazışmalarımız devam ediyor. Bir kurum kendi iştigal konusu ile ilgilenmeyecek ise o kurum niçin var? Memnun değilim. 

... 

Bir başka kamu kuruluşu, Tapu Genel Müdürlüğü randevulu sistem ve SMS ile bilgilendirmeler iyi idi. Sadece bekleme yeri ve süresi konusunda sıkıntı gördüm. İyileştirilebilir. Döner sermaye parası tahsil ediliyor. Niçin? Tüm kurumlardan döner sermaye parası tahsili kalkmalı. 

... 

Pek çok kuruluşun iletişim bilgileri ulaşılabilir değil. E-posta adresleri de öyle. Orman Genel Müdürlüğü buna örnek. Çağrı merkezi ve ulaşılabilir bir santral memuru görevlendirilebilir. ASKİ beyaz masa dışında, diğer iletişim bilgileri ulaşılabilir değil. 

... 

Nüfus idaresinden adres işlemleri için e-devlet üzerinden hizmet alamadık. Yeni iskan olduğu için idareye gitmek zorunda kaldık. İşlem çok kısa sürdü. Ama e-devlet üzerinden alabilirdik. 

Kurum ve kuruluşlar hizmetlerini mümkün olduğunca e-işlemlere taşımalılar. E-devlete taşınan hizmetleri de aksaklık vermeden işletmeliler. Aksi takdirde amaç hasıl olmuyor ve dahi ekstra maliyet yüklüyor. 

... 

Pek çok kurum veya şirket insanın güvenini suistimal ediyor. Bir taşıma şirketi ile anlaştık. Sözleşme imzalamadık. Taşıma için geldiklerinde yeni pazarlık, eşya sığmadı diye yeni pazarlık, ekstra para almak için türlü kurnazlıklar ile kurumsal şirketlerden pahalı iş yapıyorlar ve karşılığında berbat bir hizmet, büyük hasar veriyorlar. Kaldı ki eşyalar hasar görmesin diye vinçli asansör kullanıldığı halde. Siz siz olun bu tür şirketleri araştırın ve mutlaka sözleşme imzalayın. Referanslarına mutlaka bakın. 

... 

Temizlik şirketi fena değildi. En azından görünen kirleri temizlediler. Kalıcı olanlar (boya lekesi vb) tekrar ortaya çıkıyor. 

... 

Ev üreten bazı müteahhitler veya satan kişiler de, evde ortaya çıkan aksaklık ve eksiklikler yada hatalı üretimler için maalesef asgari düzeyde ilgi ve alaka yok. Çözüm bulmak size kalıyor. Bir hizmet üretiliyorsa eksiksiz teslim edilmeli, değil mi? 

... 

Kurumlar da, su, internet açma ve/veya nakil karşılığı ücretlerini unutmuyorlar. 

... 

Ben inanıyorum ki ister kamu sektörü olsun, ister özel sektör olsun sunulan bu hizmetlerin kalitesi arttırılabilir, aksaklıklar giderilebilir. Gerek hizmet sunanlar, gerek hizmet alanlar, sundukları veya aldıkları hizmetten manevi haz alıyorlarsa o hizmette kalite giderek daha da artar. Bu ise sunulan hizmetin, uzun soluklu ve sürdürülebilir olmasını sağlar. Unutmayalım maddi ve manevi alanda kalkındıkça, hizmet kalitesi de artacaktır.

... 

Kaliteli hizmet, uzun soluklu olmak demektir.

Sağlıklı, kaliteli, sürdürülebilir ve uzun soluklu hizmet dileklerimle...